జీవితం

జీవితంలో ఎన్నో పరిచయాలు,
కొన్ని మధురానుభూతులు
కొన్ని విషాధ ఛాయలు

నిరంతరం దేనికోసమో అన్వేషణ,దేనికోసమో నిరీక్షణ,
దేనికోసమో వెదుకులాట

ప్రతి క్షణం  నవ్వులపువ్వులు పూయించే పసివారు ఒకప్రక్క,
ఆ మితిమీరిన కోపాలతో కస్సుబుస్సులాడేవారు ఒక ప్రక్క,
ప్రేమాభిమానాలతో ముంచెత్తే వారు ఒక ప్రక్క
నమ్మకద్రోహాలు చేసి ముంచే వారు ఒక ప్రక్క...

మనం చేసిన చిలిపి సరదా అల్లర్లు,
మనకు తగిలిన అనుభవాలు
మనల్ని వెంటాడిన  జ్ఞపకాలు,
మనం వెంటపడి సాధించుకున్న ఆనందాలు.
కన్నులముందే కరిగిపోతున్న కాలం,
ఆ కరిగిన కాలం ఒడిలో ఎదిగిన జీవితం...
రెప్పపాటు జీవితంలో ఎందుకో ఇన్ని అంతర్మధనాలు?
ఎందుకో ఇన్ని ఆటుపాట్లు?

ఎన్నో జీవితాలలో అలుముకున్న చీకటిని మింగిన ఉదయకాంతి,  మనసుపొరల్లో దాగిన చీకట్లని కూడా పారద్రోలి మౌనాన్ని చేదించి  ఏకాంతాన్ని తరిమిగొట్టాలి.

ఈ ఏకాంతసమయాన కలం నుండి కదిలిన మాటలు పెదవిదాటి రావెందుకని......???
మౌనానికి, నిశ్శబ్దానికి కూడా తోడుంటే ఎంత బాగుణ్ణో??!!